www.swiatelka.pl

Z ciekawości skierowałem światło z latarki w stary radziecki obiektyw Jupiter 200/f4. Po drobnej korekcji pierścieniem ostrości na ścianie uzyskałem coś takiego

Dioda XR-E@1A. Oczywiście ekspozycja ostro "skręcona" - ISO200, F/11, 1/125s



Zajadę do domu i zobaczę co będzie z XM-L, ale chyba szykuje się niezły thrower

Wygląda identycznie jak moja WF-501B z soczewką skupiającą i rzeczywiście thrower jest z tego całkiem całkiem

Ja na wycieczce świeciłem XM-L@2,8A przez lornetkę. Gdyby nie straty na gumie okularu to byłby thrower idealny. Ale ważne, że się innym podobało.

O tak, myślę, że sąsiedzi mnie nie lubią Odległość od ściany ok 70m

A dlaczego nie na pełnej dziurze?
Też się bawiłem Jupkiem i jakimś "powerem" 1W, ale dla odmiany wyszło mi
kółeczko bez żadnych dodatków. Wielkościowo zbliżone chyba do tego
wewnętrznego cienia.



Przy okazji chciałem się przywitać (mój pierwszy post), choć niewiele to wnosi do tematu

4.0 to pełna dziura w tym obiektywie, a zważając, że to 200mm to całkiem jasne szkiełko.
Dodam, że z XM-L puszczonym na 2,8A efekt jest porażający, a psy w okolicy zaczynają szczekać bez powodu

Kółeczko wyszło, bo pewnie nie zastosowałeś optyki poza obiektywem. Tutaj dochodzi jeszcze normalny reflektor.

No to wszystko jasne .

Wiem, jaka jest pełna dziura, ale przeczytałem:
"Dioda XR-E@1A. Oczywiście ekspozycja ostro "skręcona" - ISO200, F/11, 1/125s"
Zastanowił mnie ów pierścień od reflektora i szukałem przyczyny .

U siebie bawiłem się diodką 120 stopni bez dodatków optycznych,
co wysyłało do przodu tylko małą część światła, a reszta "grzała tubus".
Chodzi mi po głowie układ na soczewce asferycznej i być może
jakiejś dodatkowej korekcie dla uzyskania właściwej dla Jupitera
zbieżności wiązki świetlnej. Wtedy można myśleć już o konkretnych diodach.

Podczas prób w ciemności Jupiter był widoczny praktycznie tylko
od frontu, gdy główna wiązka zaczynała świecić po oczach.
Bardzo mi się to spodobało .

Fajny musiałby być efekt z n.p. MTO 1000...

Na badziewnej diodzie 3W i samej soczewce asferycznej udało mi się
podświetlić chmury na wysokości 300-350m, więc porządna
dioda z solidną optyką musi robić fajne wrażenie.

To co, robimy latarki z obiektywem w głowicy?
Ja dziś zobaczę efekt z XM-L na 2.5A i Jupiterem 135/3.5
Pozdrawiam
DNF

Pomysł interesujący, tylko ciekawe na ile przydatny.

+ ciekawe doświadczenie
+ możliwość łatwej wymiany optyki przy podejściu systemowym
+ nawet najgorsze badziewia fotograficzne będą miały
rewelacyjne parametry optyczne (poza światłem) przy wykorzystaniu
do celów oświetleniowych
+ zwiększy się być może wykorzystanie posiadanej graciarni

- waga
- mobilność zestawu

Na początek wystarczy
Efektu jestem oczywiście ciekaw.


PS
Jest właśnie na Allegro Jupiter 21m (82 zł z przesyłką)

Waga, waga, waga. Główny problem, bo jupiter waży koło kilograma. Mając warsztat, bądź znajomości to dorobienie odpowiedniej przejściówki (wkręcanej np. w miejsce koronki taktycznej) a z drugiej strony gwint M42 nie sprawi trudności. Dodatkowo ustawiając ostrość pierścieniem, możemy ogniskować wiązkę na dowolnie oddalone przedmioty.

Nie bez powodu wymieniłem wady i zalety (nie wszystkie).
Dobrze jest zdawać sobie z nich sprawę, aby można było
niektóre w trakcie konstruowania eleminować lub wykorzystać.

M42 jest chyba optymalnym systemem w tej dziedzinie.

Waga oczywiście jest problemem, ale czy największym...?
Jupiter i tak się nie nadaje na latarkę spacerową, a Helios
to przy nim pikuś (gdyby zastąpić Jupka).
MZ waga jest wadą, lecz nie drastyczną.

Tylko czy jest sens używania Heliosa...? Myślę, że
sama asferyczna w tym przypadku wystarczy.
Dobrze takie rzeczy przemyśleć przed konstruowaniem.
Sens kombinowania pojawia się od 150-200mm w górę,
ew. jakiś fajny zoom, ale z tym się w m42 nie zaszaleje.

Na początek przyda się poglądowy rysunek optyki wstępnej
(przygotowawczej) z regulacją kąta zbieżności, aby można
było zróżnicowane obiektywy testować. Należy pamiętać,
że obiektyy o różnych ogniskowych mają optykę oddaloną
w różnym stopniu od płaszczyzny, na którą rzutują obraz.
Wymaga to pewnej elastyczności.

Wszelkie pomysły i uwagi mile widziane.

Ze swojej strony cudów nie obiecuję, ponieważ mam już 2 latarki
własnej konstrukcji, a tylko jednej regularnie używam (o słabszym
ogniskowaniu), ale mogę czasem coś podpowiedzieć.



Na zachętę bonus dla marzycieli:

Nikkor 300/2


Niby tylko 300mm, jednak jasność robi swoje.



Nikkor 2000/11


Kąt widzenia 1.1 stopnia. Ciemno trochę, ale ten dystans...

Nikkor średnicy wiadra... piękne

W ten sposób o tym nie myślałem, ale masz rację
i to bardzo precyzyjnie!

Trochę większa skala
http://www.candlepowerforums.com/vb/sho ... earchlight

Fajne Muszę się kiedyś zebrać... Wystarczy mi XM-L, może jakiś ciepły U2.


Chodzi mi też po głowie wykorzystanie światłowodów do elektrycznie przełączanej
szerokości (lub kształtu) wiązki. Ciekawe jakie byłyby straty optyczne
na kilkunastu centymetrach długości.