W kwestii budowy model podstawowy nie różni się niczym od modelu PRO, tak więc jeśli interesują was różnice między III a IV generacją Wizardów to odsyłam do recenzji Wizarda C2 PRO: viewtopic.php?f=8&t=24973.
Jeśli zaś chodzi o kwestie elektroniczne to Wizard C2 podobnie jak poprzednik oparty jest na sterowniku liniowym, którego charakterystykę widzicie na wykresie poniżej. Na wielkie uznanie i szacunek zasługuję ilość światła, którą kątówka jest w stanie ustabilizować bez chłodzenia. Zwykle tego typu latarki stabilizują się na 500-600 lumenach. Pomiary wykonałem 3-krotnie, aby mieć pewność, że nie wkradł się nigdzie błąd. Prawie 800lm bez chłodzenia - nice!
Jeśli chodzi o zabezpieczenie termiczne to te zaprogramowane jest na wartość 60*C, pomiary pirometrem wykazały, że latarka zaczyna obniżać ilość światła przy wartości 58*C na powierzchni body. Na uwagę zasługuje także czułość czujnika temperatury i fakt, że latarka w miarę studzenia się próbuje zwiększać ilość światła. Ktoś z Was może napisać, że przecież jest to jedna z cech, z których słyną latarki Armyteka. Niby tak, jednakże wersja PRO tego modelu miała z tym niemały problem.
Kolejnym atutem dotyczącym w zasadzie całej IV generacji jest nowa, wydajniejsza ładowarka magnetyczna ładująca prądem 1A (0.5A w poprzedniku).
Skoro budowę i elektronikę mamy już omówioną - pora na parę słów na temat diody i barwy światła. Wizard C2 bazuje na doskonale znanej osobom wlatarkowionym diodzie Samsunga - LH351D. Ja do testów otrzymałem wersję White, a to z tego względu, że Warm był wtedy jeszcze niedostępny. Jak dobrze wiecie preferuję raczej ciepłe światło, to też pewnie nie zdzwi Was fakt, że neutralno-zimne światło raczej nie przypadło mi do gustu. Beam oczywiście bez skaz, soczewka TIR robi robotę zapewniając róznomierny rozkład światła.
I to tyle. Rewulucji nie ma, ale jest ewolucja i to w dobrą stronę. Zatem nie pozostaje mi nic innego jak polecić Wam nowego Wizarda C2.
Mateusz Markowski