Skyray King - Druga odsłona
: poniedziałek 20 sty 2014, 21:27
Skyray King - gruntowna modyfikacja
(UWAGA!!! Wersja robocza. Latarka jest jeszcze w trakcie budowy)
Zainspirowany świetnym modem Skyray King wykonanym przez Dariusz70 postanowiłem wykonać coś swojego. Zadanie nie jest łatwe, bo kolega Darek wysoko podniósł poprzeczkę.
Jak już pisałem w innym wątku, z kompletnej latarki pozostaje jedynie parę części, które i tak modyfikuję. Z zewnątrz latarka ma możliwie jak najbardziej przypominać oryginał. To ma być taki "tajnos agentos"
1. Zmiana sposobu zasilania
Oryginalnie latarka ma trzy emitery w połączeniu równoległym. Poza paroma zaletami takie połączenie ma też jedną bardzo istotną wadę - brak kontroli prądu płynącego przez pojedynczy emiter. W przypadku zgaśnięcia lub słabszego świecenia jednego z emiterów pozostałe przejmują jego prąd, gdyż sterownik stabilizuje prąd dla trzech LEDów jednocześnie. Z czasem doprowadzić to może do uśmiercenia wszystkich LEDów. W połączeniu równoległym kluczowe też jest napięcie Vf LEDów - powinno być identyczne dla każdego emitera.
W moim modzie zastosowałem doskonale już znane i stosowane na forum rozwiązanie - połączenie szeregowe. Jako sterownik zastosowałem szyty na miarę MR2007V35 zamówiony u MR Elektronik. Sterownik został zoptymalizowany do zasilania z czterech ogniw Li-Ion w połączeniu szeregowym przy maksymalnym prądzie LEDów 3,5A.
Wielkie słowa uznania należą się dla MR Elektronik za cierpliwość wobec tak marudnego i zmieniającego co rusz koncepcję klienta, jak ja
OPIS FUNKCJI STEROWNIKA
Gdy latarka wyłączona:
- przytrzymanie włącznika ponad 1,5s - włączenie latarki w trybie 2%
- przytrzymanie włącznika krócej niż 1,5s - jeden krótki błysk pełną mocą 100% (przydaje się do krótkich sygnałów świetlnych, taka namiastka Morse'a )
Gdy latarka włączona:
- przytrzymanie włącznika ponad 1,5s - wyłączenie latarki
- przytrzymanie włącznika krócej niż 1,5s - zmiana trybu pracy, mignięcie diodą włącznika po każdym krótkim naciśnięciu przycisku, czyli zwolnienie przycisku, odczekanie 0,5s i krótkie mignięcie diodą sygnalizacyjną 0,5s.
Tryby pracy:
2%, 10%, 25%, 50%, 100%
strobo 5Hz
strobo na rower: 50% jasności ciągłej i 1Hz strobo 100% krótki błysk (ciągłe światło 50% i bez jakiegokolwiek przygaszania krótkie rozjaśnienie na 100%)
Kontrola napięcia ogniw:
- gdy napięcie spadnie do 13V:
-- obniżenie maksymalnych trybów do 50%
-- strobo 5Hz także do 50%
-- strobo rowerowe bez zmian
-- czerwona dioda sygnalizacyjna miga raz na 5s
- gdy napięcie spadnie do 12V:
-- praca tylko w trybie 2% jasności
-- czerwona dioda sygnalizacyjna miga co 1s
Po wyłączeniu latarki przyciskiem dioda sygnalizacyjna świeci ciągłym światłem przez 5s - przydatne gdy pod przyciskiem umieścimy oring GITD.
Kontrola temperatury emiterów przy użyciu termistora przymocowanego do piguły z LEDami. Przekroczenie 55st.C powoduje stopniowe, płynne ograniczenie mocy dostarczanej do LEDów.
2. Zmiana przycisku sterującego
Oryginalny przycisk był dość mały (9mm), brakowało jemu też funkcji sygnalizacji stanu latarki i ogniw.
Największy okrągły przycisk, jaki można zastosować po drobnej modyfikacji obudowy przycisku to 10mm. Zastosowałem tutaj podświetlany przycisk z ikonką zasilania (IO).
Konieczne jest też podpiłowanie dolnego otworu włącznika, aby wprowadzić włącznik i jego styki do komory sterownika.
W przeróbce zastosowałem dwa poniższe wyłączniki. Do wyboru w dwóch kolorach:
http://dx.com/p/light-touch-switches-w- ... ylVeoU6L6M
http://dx.com/p/light-touch-switches-w- ... ylVaoU6L6M
3. Zmiana emiterów
Standardowo w jednej latarce były użyte XM-L T6, a w drugiej XM-L2 T6 na zwykłych aluminiowych podłożach 16mm klejone na jakiś podły termoglut. Obydwa zestawy w chłodnej bieli.
W moim rozwiązaniu zastosowałem XM-L2 T6 4C, czyli przyjemna neutralna barwa 4250-4500K o CRI 75. Emitery osadzone na świetnych miedzianych podłożach Noctigon z bezpośrednim padem termalnym. Średnica podłoży to 21mm, czyli znacznie więcej niż fabryczne 16mm. Żeby zmieścić tak duże podłoża konieczna jest też zmiana piguły.
Całość przesmarowana pastą termo i przykręcona wkrętami do piguły.
4. Zmiana piguły
Standardowa piguła jest wykonana z aluminium. Część pod emiterami ma grubość 3mm. Transfer ciepła odbywa się poprzez dosyć luźno spasowany gwint piguły.
Ja zastosowałem krążek miedziany grubości 4mm wprasowany w obudowę na pastę termo. Podłoża częściowo leżą na krawędzi obudowy, stąd transfer ciepła odbywa się nie tylko poprzez pigułę, ale też bezpośrednio na obudowę.
Całość jest umieszczona 3mm niżej, niż fabryczne rozwiązanie.
5. Zmiana reflektora
Standardowy reflektor ma głębokość 19mm. Przebudowując latarkę postanowiłem przy okazji poprawić skupienie. Świetnie nadaje się do tego reflektor potrójny gładki, 7mm głębszy od standardowego. Można go kupić w kilku sklepach wysyłkowych. Niestety konieczne jest użycie tokarki i frezarki do modyfikacji reflektora. W przeciwnym razie nie da się go umieścić w tej obudowie.
6. Zmiana szybki na reflektorze
Standardowa szybka nie ma żadnych powłok, do tego ma aż 3mm grubości.
W moim rozwiązaniu użyłem soczewki okularowe tzw. "zerówki", pokryte powłoką AR (antyrefleks), HC (większa odporność na zadrapania) oraz oleofobowa (superśliskie warstwy antytłuszczowe ułatwiające czyszczenie). Grubość soczewki to ok 2,4mm z tym, że kształt soczewki jest wycinkiem sfery (kulisty), dzięki czemu reflektor może nieco głębiej wejść pod soczewkę.
Pierwsze zdjęcie, patrząc od lewej, pierwsza jest soczewka okularowa, którą zastosowałem, kolejna jest oryginalna szybka, a ostatnia płaska szybka z powłokami, zakupiona w CN Qualitygoods.
Drugie zdjęcie to wygląd soczewki od wewnątrz - widać kulisty kształt.
Ostatnie zdjęcie to zmontowana głowica. Póki co bez emiterów, piguły, driverka itp.
7. Modyfikacja koronki dociskającej szybkę
Aby zmieścić tak głęboki reflektor konieczne też było schowanie uszczelki szybki w koronce. W tym przypadku wytoczyłem kanalik o głębokości 1,5mm i szerokości niezbędnej do schowania oringu GITD (średnica wewnątrz 53,2mm).
8. Wykonanie nowej górnej płytki stykowej ogniw
Oryginalnie ogniwa dociskały bezpośrednio do sterownika. W przypadku połączenia szeregowego ogniw konieczne jest wykonanie dodatkowej płytki stykowej.
9. Funkcja protect ogniw
Dodatkowa płytka zabezpieczająca ogniwa przed przeładowaniem oraz nadmiernym rozładowaniem (protect). Umożliwia to zastosowanie tanich ogniw unprotected, dostępnych choćby w forumowym sklepiku.
W planach mam też wersję z diodowym wskaźnikiem naładowania ogniw, balansowaniem i ładowaniem. Można by wtedy całkowicie zrezygnować z zewnętrznej ładowarki, tak jak to jest zrobione w Olight SR90, 95 itp.
10. Modyfikacja tylnej płytki stykowej
Podobnie jak w górnej płytce, w dolnej konieczna jest zmiana połączeń do połączenia szeregowego ogniw.
W planach mam jeszcze dwie przeróbki, ale póki co są zbyt szalone aby o nich teraz pisać. Jak uda mi się je wykonać, to dopiero wtedy o nich napiszę.
(UWAGA!!! Wersja robocza. Latarka jest jeszcze w trakcie budowy)
Zainspirowany świetnym modem Skyray King wykonanym przez Dariusz70 postanowiłem wykonać coś swojego. Zadanie nie jest łatwe, bo kolega Darek wysoko podniósł poprzeczkę.
Jak już pisałem w innym wątku, z kompletnej latarki pozostaje jedynie parę części, które i tak modyfikuję. Z zewnątrz latarka ma możliwie jak najbardziej przypominać oryginał. To ma być taki "tajnos agentos"
1. Zmiana sposobu zasilania
Oryginalnie latarka ma trzy emitery w połączeniu równoległym. Poza paroma zaletami takie połączenie ma też jedną bardzo istotną wadę - brak kontroli prądu płynącego przez pojedynczy emiter. W przypadku zgaśnięcia lub słabszego świecenia jednego z emiterów pozostałe przejmują jego prąd, gdyż sterownik stabilizuje prąd dla trzech LEDów jednocześnie. Z czasem doprowadzić to może do uśmiercenia wszystkich LEDów. W połączeniu równoległym kluczowe też jest napięcie Vf LEDów - powinno być identyczne dla każdego emitera.
W moim modzie zastosowałem doskonale już znane i stosowane na forum rozwiązanie - połączenie szeregowe. Jako sterownik zastosowałem szyty na miarę MR2007V35 zamówiony u MR Elektronik. Sterownik został zoptymalizowany do zasilania z czterech ogniw Li-Ion w połączeniu szeregowym przy maksymalnym prądzie LEDów 3,5A.
Wielkie słowa uznania należą się dla MR Elektronik za cierpliwość wobec tak marudnego i zmieniającego co rusz koncepcję klienta, jak ja
OPIS FUNKCJI STEROWNIKA
Gdy latarka wyłączona:
- przytrzymanie włącznika ponad 1,5s - włączenie latarki w trybie 2%
- przytrzymanie włącznika krócej niż 1,5s - jeden krótki błysk pełną mocą 100% (przydaje się do krótkich sygnałów świetlnych, taka namiastka Morse'a )
Gdy latarka włączona:
- przytrzymanie włącznika ponad 1,5s - wyłączenie latarki
- przytrzymanie włącznika krócej niż 1,5s - zmiana trybu pracy, mignięcie diodą włącznika po każdym krótkim naciśnięciu przycisku, czyli zwolnienie przycisku, odczekanie 0,5s i krótkie mignięcie diodą sygnalizacyjną 0,5s.
Tryby pracy:
2%, 10%, 25%, 50%, 100%
strobo 5Hz
strobo na rower: 50% jasności ciągłej i 1Hz strobo 100% krótki błysk (ciągłe światło 50% i bez jakiegokolwiek przygaszania krótkie rozjaśnienie na 100%)
Kontrola napięcia ogniw:
- gdy napięcie spadnie do 13V:
-- obniżenie maksymalnych trybów do 50%
-- strobo 5Hz także do 50%
-- strobo rowerowe bez zmian
-- czerwona dioda sygnalizacyjna miga raz na 5s
- gdy napięcie spadnie do 12V:
-- praca tylko w trybie 2% jasności
-- czerwona dioda sygnalizacyjna miga co 1s
Po wyłączeniu latarki przyciskiem dioda sygnalizacyjna świeci ciągłym światłem przez 5s - przydatne gdy pod przyciskiem umieścimy oring GITD.
Kontrola temperatury emiterów przy użyciu termistora przymocowanego do piguły z LEDami. Przekroczenie 55st.C powoduje stopniowe, płynne ograniczenie mocy dostarczanej do LEDów.
2. Zmiana przycisku sterującego
Oryginalny przycisk był dość mały (9mm), brakowało jemu też funkcji sygnalizacji stanu latarki i ogniw.
Największy okrągły przycisk, jaki można zastosować po drobnej modyfikacji obudowy przycisku to 10mm. Zastosowałem tutaj podświetlany przycisk z ikonką zasilania (IO).
Konieczne jest też podpiłowanie dolnego otworu włącznika, aby wprowadzić włącznik i jego styki do komory sterownika.
W przeróbce zastosowałem dwa poniższe wyłączniki. Do wyboru w dwóch kolorach:
http://dx.com/p/light-touch-switches-w- ... ylVeoU6L6M
http://dx.com/p/light-touch-switches-w- ... ylVaoU6L6M
3. Zmiana emiterów
Standardowo w jednej latarce były użyte XM-L T6, a w drugiej XM-L2 T6 na zwykłych aluminiowych podłożach 16mm klejone na jakiś podły termoglut. Obydwa zestawy w chłodnej bieli.
W moim rozwiązaniu zastosowałem XM-L2 T6 4C, czyli przyjemna neutralna barwa 4250-4500K o CRI 75. Emitery osadzone na świetnych miedzianych podłożach Noctigon z bezpośrednim padem termalnym. Średnica podłoży to 21mm, czyli znacznie więcej niż fabryczne 16mm. Żeby zmieścić tak duże podłoża konieczna jest też zmiana piguły.
Całość przesmarowana pastą termo i przykręcona wkrętami do piguły.
4. Zmiana piguły
Standardowa piguła jest wykonana z aluminium. Część pod emiterami ma grubość 3mm. Transfer ciepła odbywa się poprzez dosyć luźno spasowany gwint piguły.
Ja zastosowałem krążek miedziany grubości 4mm wprasowany w obudowę na pastę termo. Podłoża częściowo leżą na krawędzi obudowy, stąd transfer ciepła odbywa się nie tylko poprzez pigułę, ale też bezpośrednio na obudowę.
Całość jest umieszczona 3mm niżej, niż fabryczne rozwiązanie.
5. Zmiana reflektora
Standardowy reflektor ma głębokość 19mm. Przebudowując latarkę postanowiłem przy okazji poprawić skupienie. Świetnie nadaje się do tego reflektor potrójny gładki, 7mm głębszy od standardowego. Można go kupić w kilku sklepach wysyłkowych. Niestety konieczne jest użycie tokarki i frezarki do modyfikacji reflektora. W przeciwnym razie nie da się go umieścić w tej obudowie.
6. Zmiana szybki na reflektorze
Standardowa szybka nie ma żadnych powłok, do tego ma aż 3mm grubości.
W moim rozwiązaniu użyłem soczewki okularowe tzw. "zerówki", pokryte powłoką AR (antyrefleks), HC (większa odporność na zadrapania) oraz oleofobowa (superśliskie warstwy antytłuszczowe ułatwiające czyszczenie). Grubość soczewki to ok 2,4mm z tym, że kształt soczewki jest wycinkiem sfery (kulisty), dzięki czemu reflektor może nieco głębiej wejść pod soczewkę.
Pierwsze zdjęcie, patrząc od lewej, pierwsza jest soczewka okularowa, którą zastosowałem, kolejna jest oryginalna szybka, a ostatnia płaska szybka z powłokami, zakupiona w CN Qualitygoods.
Drugie zdjęcie to wygląd soczewki od wewnątrz - widać kulisty kształt.
Ostatnie zdjęcie to zmontowana głowica. Póki co bez emiterów, piguły, driverka itp.
7. Modyfikacja koronki dociskającej szybkę
Aby zmieścić tak głęboki reflektor konieczne też było schowanie uszczelki szybki w koronce. W tym przypadku wytoczyłem kanalik o głębokości 1,5mm i szerokości niezbędnej do schowania oringu GITD (średnica wewnątrz 53,2mm).
8. Wykonanie nowej górnej płytki stykowej ogniw
Oryginalnie ogniwa dociskały bezpośrednio do sterownika. W przypadku połączenia szeregowego ogniw konieczne jest wykonanie dodatkowej płytki stykowej.
9. Funkcja protect ogniw
Dodatkowa płytka zabezpieczająca ogniwa przed przeładowaniem oraz nadmiernym rozładowaniem (protect). Umożliwia to zastosowanie tanich ogniw unprotected, dostępnych choćby w forumowym sklepiku.
W planach mam też wersję z diodowym wskaźnikiem naładowania ogniw, balansowaniem i ładowaniem. Można by wtedy całkowicie zrezygnować z zewnętrznej ładowarki, tak jak to jest zrobione w Olight SR90, 95 itp.
10. Modyfikacja tylnej płytki stykowej
Podobnie jak w górnej płytce, w dolnej konieczna jest zmiana połączeń do połączenia szeregowego ogniw.
W planach mam jeszcze dwie przeróbki, ale póki co są zbyt szalone aby o nich teraz pisać. Jak uda mi się je wykonać, to dopiero wtedy o nich napiszę.